Ik had altijd zoveel vragen in mijn hoofd over van alles en nog wat dus besloot ik  filosofie te gaan studeren aan de Erasmusuniversiteit in Rotterdam. Eerst moest ik in mijn studie wel die verschrikkelijke dikke boeken van al die ingewikkelde filosofen bestuderen. Niet alleen in het Nederlands, maar ook in het Duits, Engels, Frans en zelfs Latijn! Moeilijk was het en ik begreep lang niet alles, maar het was razend interessant.  En ook heb ik veel plezier gehad met andere studenten en de lessen die we kregen en de eindeloze filosofische gesprekken die we voerden. Eén keer filosofeerden we in een college over natuurwetten en toen liet de professor een wit kalkkrijtje vallen om de wet van de zwaartekracht te demonstreren. Hij schrok zich een hoedje toen het in tweeën brak, en wij, studenten moesten daar erg om lachen. En na 5 jaar hard werken kreeg mijn diploma van de Erasmusuniversiteit: mijn bul.

En toen snel wegwezen uit die hoge toren van de Erasmusuniversiteit, voeten weer op te grond en niet te veel nadenken dus aan de slag in de echte wereld! Eerst fietste ik nog even 3 rondjes door Europa. En toen ben ik les gaan geven, ik was toen  25 jaar! Echt een jonge dame. Ik ging lesgeven in heel veel verschillende dingen. In kunst, Nederlandse taal,  in denken, in praten, in spelen, in verhalen vertellen en schrijven. Allemaal tegelijk en door elkaar heen. En eigenlijk hadden die doe-dingen ook weer heel erg veel met denken te maken. Dus mijn studie kwam goed van pas, want ik had leren denken!